Insulinooporność w większości wypadków nie przynosi żadnych niepokojących oznak.

U pewnych osób jednak mogą pojawić się tego typu objawy, jak m.in.: ospałość, przyrost ciężaru ciała, zły nastrój, ciemne plamy na skórze, intensywny głód.

Nie powinniśmy ich lekceważyć.

Wejdź na nową stronę i czytaj także (http://www.sklep.labempire.com.pl/odczynniki-laboratoryjne-do-badan-naukowych,2,11855) następne zajmujące informacje na ów temat. W razie jakiś pytań z radością znajdziemy odpowiedź na wszelkie Twoje powątpiewania.

Insulinooporność nie leczona wiedzie do stanu przedcukrzycowego czy też niestety do nawet cukrzycy typu 2. Insulinooporność jest stanem znacznie zmniejszonej podatności tkanek naszego organizmu – zwłaszcza szkieletowych mięśni a także komórek wątroby na insulinę, zatem hormon produkowany poprzez trzustkę. Schorzenie to dotyczy przede wszystkim ludzi w starszym jak też średnim wieku. Na nieszczęście, w przeciągu minionych dekad insulinooporność rozpoznawana bywa także coraz to częściej pośród dzieci a także młodzieży. Wzrost zapadalności na schorzenia powiązane z zaburzeniami węglowodanowej gospodarki w ostatnim czasie łączy się ze zmianą stylu życia na o wiele bardziej bierny jak też przemianą diety na wysoko tłuszczową jak też wysokokaloryczną. Niezidentyfikowana na czas insulinooporność wiedzie z reguły do stanu przedcukrzycowego oraz cukrzycy typu 2. Schorzenia te z kolei wiążą się z rozwojem takich powikłań, jak między innymi zaburzenia czucia, zaburzenia układu krążenia itp. U większości osób, których tyczy się problem insulinooporności, nie zachodzą żadne alarmujące objawy. Do diagnozy na ogół dochodzi po zrobieniu standardowych, przesiewowych testów.

Medycy mogą także – mimo braku symptomów – wskazać osoby, które mają o wiele wyższe ryzyko rozwoju nadmienionej insulinooporności i jakie powinny jak najprędzej zrobić konieczne testy wykrywające insulonooporność, takie jak oznakowanie glukozy w krwi na czczo.